De loods deel 2

Wat stond er zoal verborgen in de loods van Roosendaal

Wie kent hem niet, de trots van STIBANS

Samen met andere soortgenoten, zoals de 272 en de DE1-41 zijn zij veilig gesteld voor enen meneer Koek die regelmatig op het terrein is waargenomen

Historie gebroedelijk naast elkaar in het zonnetje

Twee markante koppen die allebei een tijdsbeeld uitbeelden

De uiterlijk opgeknapte 2498 bestemd voor het NTM

Ook de Stichting Brabantrail van Sjon Simons en Sjoerd van der Zee had onderdak gevonden in de hoge loods. Gevonden. Onder hun bezielde lijding werden er enkele rijtuigen die dienst moesten gaan doen achter de “Ooievaar” van de HTM .

In 1988 werd nog een Zwitsers/Italiaans rijtuig aangeschaft waarvan aangenomen werd dat dit ook bij de Stichting dienst zou gaan doen. Helaas pakte het heel anders uit. Op dit plaatje is nog net te zien hoe “Ome Jan”Couperie tracht van een hoop brandhout een rijtuig te maken. Ook dit lukte niet . Het dak boven het balkon stortte spontaan in. Einde verhaal.

Enkele bekende in de sneeuw van 1989. Alleen de 252 heeft tot nu toe alles overleefd!

Wat was dit toch een mooi rijtuig. De A1 van de NCS. Staat hier te wachten op restauratie!

De Plan D P van het NSM heeft hier een tijdje opgeborgen gestaan zonder dat er ook maar iets aan gebeurde.

Stalen driedeurs D van de STIBANS

Niet alles kon in Utrecht tentoongesteld worden, daarom staat de Pec in Roosendaal. Het buitenstaan van al dat moois duurde nooit erg lang, daar zorgde Nico Vermeer, de “baas”van en in de loods, wel voor.

Na het failliet van de SSTT kwam een deel van het historisch erfgoed voor tijdelijk naar Roosendaal in de opslag

De 1010 stond weer eens in de weg. Effen rangeren dan maar. Goed voor de lagers.

In de loods stond ook de ex MP die als onderdelen leverancier moest gaan dienen voor het nieuw samen te stellen Museale Blokkendoosstel (twee wagen) van het NSM.

Een 2200 nam het stel op een proefrit Tilburg mee naar de Centrale werkplaats

Op een gegeven moment (NS150) stond de 272 danig in de weg en moest dan ook uit de werkplaats, tot verdriet van Meinderd en Marisca, uit de loods verdwijnen. Zij vond “onderdak” in de buitenlucht op de sporen van Philips Verlichting.

Niet alleen personen materieel was in de werkplaats te vinden maar ook een houten kolenbak en deze van Gent & Loos wagen. De wagen staat hier gereed voor transport naar een museumlijn die de wagen liefde vol wil/zal opknappen

De laatste “Hongaar”

Het befaamde “Bosboom”rijtuig. Ing Bosboom van de NS stond er op dat deze unieke Post/Bagagewagen voor het nageslacht bewaard bleef.

NS150 naderde nel en dat was te merken aan bepaalde verbouwingen die op het tractie terrein plaats vonden. Zo lag er in eens 300 meter breedspoor van uit de Loods recht het veld in. De “Arend” kwam in onderdelen vanuit Tilburg naar Rsd om er gemonteerd te worden. Uiteraard moest er ook mee gereden kunnen worden en daar was dus die 300 meter voor.

Daar de Arend geen gewoon stoot en trekwerk bezat had Nico deze 1e klas rangeer voorziening uitgevonden die hij hier trots presenteert aan de aanwezige massa.

Bij bijzondere gebeurtenissen, zoals hier het voor het eerst opstoken van de ketel, kwam er wel eens wat anders om de hoek kijken.

Tussen de bedrijven door arriveerde ook nog eens de 3737. Ook deze machine moest een goed plaatsje in de loods hebben. Daar uw kroniek schrijver dagelijks met zijn Pasja bij en in de loods te vinden was, trad hij regelmatig op als rangeerMachinist zoals op het laatste plaatje te zien is

Ad Smulders van de werkplaats Tilburg had de leiding over alle werkzaamheden die te maken hadden met NS150. Hier de DE 41 die net is voorzien van een blauw jasje en nieuwe draaistellen.

41 en 3737 samen op een plaatje

Een van de nieuwe draaistellen voor de 41

Buiten, naast de lage loods stond ook nog het een en ander aan museum materiaal wat hier een behandeling kreeg.

Het lampenistenhok met een losse kop Mat,24

Allemaal verdwenen van Roosendaal

ga terug naar deel 1 van de loods