Geschiedenis
De Alfa Romeo Giulia is een reeks sportieve sedans van het Italiaanse automerk die werden gebouwd tussen 1962 en 1978.
Eind jaren 50 werd het duidelijk dat de Giulietta moest worden vervangen. De Giulietta was met 1290 cc de kleinere versie van de ondertussen meer dan tien jaar oude 1900. Op 27 juni 1962 werd de Giulia TI voorgesteld op het circuit van Monza. De Giulia leek minder op de Giulietta dan verwacht en was heel hoekig met rechte lijnen. Het ontwerp kwam opnieuw van Orazio Satta Puliga. Ondanks zijn “vierkant” voorkomen was de luchtweerstand van de Giulia dankzij de zogeheten Kamm-tail toch lager dan dat van bijvoorbeeld een Porsche 911 uit die tijd. De Giulia TI zou vijf jaar in productie blijven.
De structuur van de motor was niet gewijzigd ten opzichte van de Giulietta. Door het vergroten van de boring en de slag en het gebruik van grotere kleppen – onder een gunstiger hoek – werd het vermogen wel verder opgedreven. De Giulia kreeg een dubbele valstroom Weber carburateur en het maximale vermogen kwam op 92 pk te liggen, de topsnelheid op 166 km/u. De grootste verbetering ten opzichte van de Giulietta was echter de wegligging.
De Giulia werd een economisch succes voor Alfa Romeo en al snel volgden andere varianten van het model. In april 1963 stelde Alfa de sportievere Giulia TI Super voor, waarvan uiteindelijk slechts 501 exemplaren werden gemaakt. De TI Super had dankzij twee dubbele horizontale Weber 45 DCOE carburateurs een maximaal vermogen van 112 pk, een topsnelheid van 184 km/u en was de eerste Giulia met schijfremmen in plaats van trommelremmen. In 1965 werd op het autosalon van Genève de Giulia Super voorgesteld.
De Giulia markeert de overgang voor Alfa naar de massaproductie.
In 1978 wordt de Giulia opgevolgd door de Giulietta.
Model
Alfa Romeo Giulia Super
geproduceerd door Brekina art. nr. 29509
geproduceerd door Brekina art. nr. 29500