Van 2445 naar 2530. Een beetje van Roco, een beetje van KleiNSpoor en een beetje van mezelf. 

Een beetje van Roco, een beetje van KleiNSpoor en een beetje van mezelf.

Zoals algemeen bekend is, was de 2530, bijnaam Bisschop vanwege de lila indiensstellingskleur, de laatste loc in de 2400/2500 serie. Het schijnt een cadeau van de fabrikant geweest te zijn…

Al vrij snel na het uitkomen van de Roco 2445, eind 2007, kwam KleiNSpoor op de markt met een kit voor het bouwen van de 2530. Gebaseerd op het onderstel van de Roco 2400 is dit een vrij rechttoe rechtaan ombouw.

Op deze pagina kun je meekijken hoe e.e.a. tot stand komt.

De donor. De Roco 2445.

He model moet helemaal uit elkaar gehaald worden. Berg alle losse onderdelen goed op. Veel delen zullen opnieuw gebruikt worden !

De onderdelen van de KleiNSpoor kit komen we vanzelf allemaal tegen in het verloop van de bouw.

De eerste klus is het aanbrengen van de langere en van schorten voorziene bufferbalken.

Hiertoe moeten de uiteinden van het Roco frame een stukje ingekort worden en tevens vlak gemaakt worden.

Met een grote blokvijl en beheerst en langzaam vijlen is het in ong. een kwartiertje gepiept !

Is het vijlwerk achter de rug, dan kan er gepast worden met de nieuwe bufferbalken.

Doe ook dit met voorzichtigheid en beleid. Resin is en blijft breekbaar !

Deze raad is nodig, daar er aan het gietstukje nog e.e.a. bij en uitgevijld moet worden totdat het netjes en soepel past.

Is er netjes en strak gewerkt, past het geheel er nagenoeg zonder kieren aan !

Beide bufferbalken op maat gemaakt en gemonteerd.

In deze ombouw wordt de volledig gesloten bufferbalk gebruikt. Wil je de loc ook kunnen koppelen, dan zitten er in de kit ook exemplaren met een uitsparing voor de NEM schachten.

Hier is de balk met twee druppeltjes industrielijm ter hoogte van de verjonging van de schorten aan het frame vastgezet.

Om ook het laatste restje kier weg te werken, wordt de overgang op de bekende wijze met Tamiya putty dichtgestreken…

…het afplaktape bijna onmiddelijk verwijderd…

… en na een nacht drogen, netjes vlakgeschuurd.

Een beetje van mezelf. Uit een stripje styreen ( hoe kan het ook anders 😉 ) worden 4 stukjes gesneden…

… en ter hoogte van de inkeping aan de binnenzijde van de kap gelijmd met industrielijm.

Dit geeft een goede versterking van de kap. M.i. nodig daar anders het overgebleven resin terplekke veel te dun is om ook maar enige kracht te weerstaan. ( en die komt er wel op, omdat de bevestigingsschroefjes juis op dit deel aangrijpen.

Daar we een bruine uitvoering gaan maken, moet de ‘stoel’ voor het zwaalicht wijken…

… en weg is de stoel !

Link ligt de beglazing al klaar.
Deze wordt met een nagelschaar afgeknipt, of met een heel scherpe scalpel afgesneden langs de rand.

Zodat…

… de beglazing netjes in de cabine kan vallen.

Een eerste passing van alle onderdelen.
Ziet er al redelijk goed en strak uit !

Nu kunnen volgens de KleiNSpoor handleiding alle gaatjes geboord worden.

In dit model zijn nog extra gaatjes geboord voor de handrail boven langs de huiven. Later daarover meer.

Dan…

… is het model klaar voor een laagje primer ( Revell Email Basic ) en de gele onderlaag voor de sierstreep.

Ook is alvast de voetplaat weer zwart gespoten, evenals de ventilator.

Verder wordt later alles boven en onder de voetplaat het bekende bruin.

In detail de overgang tussen frame en nieuwe bufferbalk.

Naadloos… 🙂

Een volgende stap is het aanbrengen van de sierstrepen.

Daarvan is de gebogen snor op de neuzen natuurlijk het lastigst.

In AutoCad is er een tekening van gemaakt..

… deze is uitgeprint op ACT maskingfilm.

Waarbij er een stukje van deze film op een normaal vel papier is geplakt, zodat het netjes door de inktjetprinter gaat…

…daarna met een heeeel scherpe scalpel uit de hand uitgesneden…

… en heel voorzichtig en secuur opgeplakt.

De snorren zitten vast aan de zijdelingse sierbiezen. dit maakt het aanbrengen een stuk eenvoudiger !

Het resultaat…

Mag er best zijn, dacht ik zo 🙂

Bij het bekijken van het model uit verschillende hoeken doet zich een vreemd optisch verschijnsel voor: Het deel van de snor dat het dichst bij is lijkt dikker.

Hier dus het rechter deel…

Maar hier plots het linker deel…

Ook op de kleine huif zit de snor netjes op z’n plaats.

Deze foto is ongeveer uit dezelfde hoek genomen als…

…deze foto van Railfan Europe, genomen door Herman Datema in het begin van de 70-er jaren in Groningen.

Overduidelijk gaat het hier om de sproeitrein.

Bijna 40 jaar later kwam Rob Datema, de broer van, met deze foto te voorschijn. Zelfde trein, zelfde plaats, zelfde tijd. Alleen nu is de dia met moderne apparatuur gescanned !

Ook de cabine nu van een kleurtje voorzien. Evenals de bufferbalken, schorten en de zijkant van de omloop.

Maar eens een keer met strijklicht gefotografeerd.

Mooie strakke lijnen in het lichtspel.

Ook voor de cabine is gebruikgemaakt van de masking film. Dit keer als strip van 2 mm afgesneden. Het geeft heel strakke scheidingslijnen !

Proefpassing van alle tot nu toe gerede onderdelen.

De loc heeft zijn goede uiterlijk gekregen en nu gaan we voor de verlichting zorgen en de loc digitaliseren

Voor de verlichten gebruiken we de lichtset van digikeijs

De huif van de 2530 licht lager en daarom moeten we de prints gaan inkorten

Dit doen we met een slijpschijfje van proxon

We korten de print aan de boven-, en onderkant in

we slijpen in het midden ook een strook van enkele millimeters er tussen uit

daarna leggen we de print op een vel papier en lijmen we met secondenlijm de twee helften weer aan elkaar

 

de verbroken verbindingen herstellen we door de het koper vrij te schrappen met een mesje

Daarna plakken we met secondelijm of soldeeer lakraad vast over de verbroken verbindingen

op de draaistellen brengen we nu volgens DCC normen de draden aan rood voor rijden naar rechts en achter zwart voor rijden naar links

Daarna monteren we de draaistellen weer in het frame

waarbij we meteen de cardan assen tussen motor en draaistel  aanbrengen

op het draaistel brengen we foamtape aan

voor de bevestiging van de decoder

De bedrading tussen de stroomafnemers en de decoder worden geïsoleerd met krimpkousjes

De lichtprintjes worden of de voorkant bevestigd met foamtape

Hier de aansluitingen van de decoder aan de print aan de kant van de korte huif

Hier de aansluitingen aan de lichtprint aan de zijde van de lange huif

Op de motor worden met foamtape twee voorschakel weerstanden van 1,2 kohm bevestigd

Tevens kunnen we over dit foam de overige draden keurig verwerken

Voor we de schortplaaten terug zetten op het draaistel krijgen de stroomafnemers nog een zwart lakje.

 

Dit is het eindresultaat geworden met een correct seinbeeld wat er best mag wezen