De Arend

De Arend

 

Het is niet alleen sloop- en dienstmaterieel wat te vinden is rondom de Glazenloods aan het einde van het tractieterrein. Regelmatig komt het voor dat er ook opbouwendwerk verricht word. Voor de viering van 150 jaar spoorwegen in Nederland was het idee geopperd om een deel van het museummateriaal wat in het spoorweg museum in Utrecht bevond, weer bedrijfsvaardig te maken. Hiertoe behoorde o.a. gehele “Arend trein”, de DE41, de 3737, de NS103 en enkele goederenwagens.
De DE1 41 was al in het kader van de buitendienststelling van dit materiaal in Roosendaal. De houten kolenbak ging naar Janssen in Bergen op Zoom net zoals het Sibans Mat 36 en van uit Utrecht kwam de Arendtrein via de werkplaats Tilburg naar Roosendaal. Hieronder een verslag(je) van de werkzaamheden aan de Arend.

Ad Smulders (de schim op de foto) van de werkplaats Tilburg werd aangesteld als projectleider voor de DE1 41 en de Arenden. In Tilburg is de gehele trein uit elkaar genomen en daar waar nodig van nieuwe onderdelen voor zien. Hier is de ketel net met water afgeperst en door het stoomwezen goedgekeurd

De Arend is een breedspoorlocomotief en dat vereist ook speciaal spoor!! Voordat er aan de trein gewerkt kon worden moest er eerst 300 meter breedspoor komen. Beginnende in de loods tot aan het eerste wissel met afbuigend spoor.

Na nogmaals de ketel en cilinders op lucht beproefd te hebben ging de Arend in onderdelen op de trein richting hHwp Roosendaal. Het transport t.h.v. de Philips aansluitsporen

Na aankomst liep de 2200 om en duwde het konvooi onder begeleiding van de rangeerder tot aan en in de loods. Let op dit is het spoor naast de deur met het nieuw aangelegde breedspoor. Tussen het eerste en tweede klas rijtuig liggen de Drijf- en loopwielen van de Arend. De assen met de uitbuigende spaken zijn die van de rijtuigen.

Voor het transport van de ketel is een ouder type onberemde koppelwagen gebruikt!

Op de laatste plattewagen stond het 3e klasse rijtuig, de tender en de loopwielen van de Arend. Deze zijn een slag groter als die van de rijtuigen en tender.

Direct werd begonnen met het afladen van de lok en rijtuigen Deze vier componenten werden op lorries geplaatst die op het z.g.n. “Arend”spoor gereed stonden. Nu kon dan begonnen worden met de opbouw van de trein.

Het “Houten”frame van de Arend. Het hout diende hier duidelijk als opvulling tussen de ijzeren frames en scheenplaten.

De drijfas van de Arend. Opvallend is de breedte en het ontbreken van flensen aan de wielen. De krukken zitten nog goed ingepakt tegen het beschadigen.

De 1-A-1 opstelling van de assen. Op de voorgrond de veerpakket en op de achtergrond nog zo,n mooi project.

De goed geconserveerde drijfas tussen de op hun kop liggende framebalken. Let even op de ongelijke lengte van de scheenplaten.

De ketel staat geheel in de grondverf. De Eld-2 van Mat 46 houd de wacht!

De vers geverfde framebalken zitten op hun plaats! Mat 36 kijkt iets wat jaloers toe

Het hekwerk op de voetplaat is reeds geplaatst en de wielen, rookkast en vuurkist in hun definitieve kleurstelling

Het begint weer wat op een locomotief te lijken maar nog steeds niet op eigen wielen.

Een rek met kleine onderdelen en appendages van de Arend. Leidingen. veiligheden, afsluiters en de schoorsteenkroon

Ondertussen zijn de Wagons al zover klaar dat er wat publicitairs mee gedaan kon worden. NS heeft besloten dat de voor dit jaar gedachte Kerst en Nieuwjaarskaarten “de Arend” als onderwerp moest hebben. Hiertoe werd in de kantine een kleine studio ingericht om de fotomodellen een klein beetje te fatsoeneren. Nee het is niet Leen de Vries die daar bezig is!

De Niet op de foto komen zijde van de rijtuigen!!!!

Na werktijd, als de werkplaats express geweest was, heerste er een sirene stilte in de loods. Ik kon hier soms uren door brengen.

Dan is de grote dag daar! Mannen op scherp en kraan besteld. De Arend zou op eigen  pootjes gaan!
Na het opstellen van de kraan en het naar buiten rollen van de ketel kon de kraan de Arend behoedzaam optillen en hem op de assen laten zakken

Wonderwel past alles zonder grote problemen.

Daar staat ze dan! Eindelijk op eigen wielen. Nu komen de andere grote klussen zoals het aansluiten van het drijfwerk en de cilinders.

Om de Arend en gevolg schade vrij te kunnen transporteren beschikte de werkplaats over een “1e klas’ voertuig, getuige de stootkussens voor de buffers.

De Arend in gemêleerd gezelschap. Kompleet met houtenketelbekleding, glimmende dom en veiligheid. Het is de laatste nacht in de Horst voor het grote gebeuren waar wij allen op hebben gewacht!

Op de mistige 18 januari in het jaar des Here1989 ,is het dan eindelijk zover. De Arend zou deze morgen voor het eerst na jaren weer een warm gevoel in de buik krijgen.

Na het openen van de feestelijk versierde deur kwam het  plaatselijke “Bakkie” de Arend behoedzaam naar buiten halen.

Aan Nico Vermeer, de “baas”van de werkplaats, de eer om het vuur aan te steken.

 

Langzaam, heel langzaam kringelde de eerste rook uit de schoorsteen.

Naar mate de tijd verstrijkt komt er steeds meer rook uit de schoorsteen en stijgt de druk in de ketel.

De arend is klaar om met de eerste proefritten over zijn eigen spoor te beginnen.

Aangetrokken door de forse rookpluimen voor de loods kon de pers dit niet meer negeren en er kwamen dan ook regelmatig stukken in de lokale en landelijke pers. Deze persbelangstelling is ook aan mijn hondje Pasja en ik niet ongemerkt voorbij gegaan.

De Arend zoals wij hem kennen uit het NSM in Utrecht